Vandaag kwam ik voor vakantie in Zeeland aan en dat was een warm welkom moet ik zeggen! In Middelburg kon ik meteen bij de (op ̩̩n na Рwant dat is mijn vader natuurlijk) leukste busshaufeur van Zeeland in de bus stappen die me met veel vrolijkheid naar Oostkapelle bracht. Daara had ik nog een mooie wandeling van een kilometer of vijf voor de boeg.

En Zeeland was zoals het moet zijn. De aardappels worden geooid, het gras werd geschud, de zee ruik je in de lucht, de landerijen worden bemest de zon scheen en het waaide lekker. Om het af te maken nog iets wat je niet eens een buitje kan noemen. Heerlijk!

Vanavond nog maar weer even naar het stand geweest. Staren over de enorme watervlakte op de grens van land en zee en licht en donker.. een mens kan zich nietig voelen.

Tsjonge… het lijkt al wel vakantie! 🙂