Het is vandaag 20 jaar geleden dat de Franse overheid een moorddadige en terroristische aanslag uit voerde op het Greenpeace vlaggenschip Rainbow Warrior.
Grote woorden in een tijd van terreur van extremistische groeperingen, maar daarom niet minder waar. Op de avond van 10 juli 1985 werd het schip met twee bommen tot ontploffing gebracht en naar nu blijkt heeft de toenmalige president van Frankrijk, Mitterrand, daarvoor persoonlijk zijn toestemming geven. Dat is mijn eerste actieve herinnering aan Greenpeace, misschien samen met de ontsnapping van de Sirius uit de haven van Antwerpen, het zelfde jaar. Vandaag stond ik onwillekeurig toch wel stil bij deze gebeurtenis. Vroeg mij af waar er overal op de wereld herdenkingen gehouden zouden worden en realiseerde me dat ik daar eigenlijk bij had willen zijn. Ik ben 13 jaar voor Greenpeace actief geweest en ga half augustus voor het eerst in twee jaar weer een activiteit voor en met Greenpeace doen. De Rainbow Warrior; steeds als ik het verhaal van de aanslag lees of zie wordt ik vanbinnen weer woedend, maar het wakkert ook de drang aan dingen te willen doen. De waanzin van oorlog en geweld te stoppen.

Maar het werpt onvermijdelijk de vraag op of het nu beter gaat met de wereld. Is er in twintig jaar iets veranderd? Natuurlijk, de Oost-West verhoudingen zijn veranderd. Het IJzeren gordijn en De Muur zijn gevallen, de VS, Europa en Rusland zijn vrienden (met meer en minder succes) geworden. Maar de wereld is nog steeds in de ban van geweld en oorlog. Dit keer is het de Rusland als collectieve vijand, maar Osama Bin Laden en zijn Al Kaida netwerk. Landen als Pakistan en Noord Korea zijn bezig met het ontwikkelen van atoomwapens en de Nederlandse regering overweegt serieus onze laatste kerncentrale langer open te houden.
Maar natuurlijk zijn er licht puntjes, de vlam van de Rainbow Warrior brand nog steeds! Milieubewust zijn is gemeen goed geworden, op de laatste top van de G8 stonden het klimaat en de bestrijding van armoede op de agenda, de belangrijkste twee issues van de komende jaren, decennia. Dus we moeten door op de ingeslagen weg; de moordaanslag op het Greenpeace schip blijven herdenken en het verhaal steeds opnieuw vertellen zodat het niet vergeten wordt hoe één klein scheepje een land als Frankrijk tot terrorisme wist te bewegen. Maar het schip werd ‘herbouwd' en nu als actieschip Rainbow Warrior II de wereld zeeën bevaart. You can't sink a Rainbow!