Afgelopen donderdag was er ‘veel gedoe’ in de gemeenteraad over bewoning van een bedrijfspand aan de Morinel door arbeidsmigranten. De ruimtelijke aanpassing is juridisch mogelijk te maken binnen de bestaande regelgeving en als gemeenteraad hebben we daar niets meer over te vinden.

Op een later moment, in dezelfde vergadering, sprak de commissie over het vaststellen van een bestemmingsplan ten behoeve van Fresh Care (waar veel van de arbeidsmigranten die aan de Morinel komen te wonen zullen gaan werken). De gemeente heeft naast dat pand van Fresh Care een stuk grond in eigendom gekregen waarop ook dit bestemmingsplan van toepassing is.

Daarom stelde ik (half serieus) voor om daar de mogelijkheid van grootschalige bewoning voor arbeidsmigranten mogelijk te maken. Het voordeel voor de gemeente is dat wij weer van die grond af zijn als zich een ondernemer meldt en het voordeel voor de werknemers is dat ze zo’n beetje naast het werk wonen. Je zou bijna denken dat het een win-win situatie is.

Maar wethouder Vis gaf een uitermate fascinerende reactie op dat voorstel: “bewoning op een bedrijventerrein, dat moeten we niet willen meneer Vermast”*. Daar kun je iets van vinden, maar ik weet een ding zeker: de bewoners van de Morinel zullen dat zonder twijfel roerend met de wethouder eens zijn.

(* De letterlijke quote zal ik hier overnemen zodra deze op de website van de gemeente beschikbaar is.)