Ondanks dat voelt het onbevredigend. In de reacties bij het nieuwsbericht wordt er dan ook hard geoordeeld over de raad. ‘Slappe hap’ en de burgemeester is er ‘veel te gemakkelijk mee weg gekomen’. Dat valt op langere termijn allemaal nog te bezien, maar vraagt om een bredere context die deze zaak zo lastig maakt.

Betrokken inwoner is een patatbakker die de afgelopen jaren op verschillende locaties zijn friet aan de man bracht. Daarbij moest hij van de gemeente regelmatig verkassen naar een andere locatie door ruimtelijke ontwikkelingen op de locaties waar hij stond. Dat daarbij het idee zou kunnen ontstaan dat er met die locaties gesold werd kan ik me indenken en namens GroenLinks heb ik al in 2011 in een raadsdebat nadrukkelijk bepleit dat er een definitieve oplossing gevonden diende te worden. Die locatie werd gevonden aan de energieweg nabij het station. Aan die vergunningen werden wel strenge voorwaarden verbonden. Dat is een kant van het verhaal.

De ondernemer heeft de laatste jaren zeer nadrukkelijk, zeer op de man en zeer negatief de media gezocht in een poging een betere standplaatsvergunning af te dwingen. Daarbij stortte hij zonder schroom een hele hoop ‘shit’ uit over bestuurders, gemeentelijke organisatie en medewerkers. Dat dit op den duur ook aan de kant van de gemeente tot een reactie leidt is bijna onvermijdelijk, bestuurders en ambtenaren zijn net mensen. Dat is de andere kant van het verhaal.

Een derde gezichtspunt is dat betrokkene niet ‘van alle smetten vrij is’. Maar daar voor geldt al helemaal: ‘wie van alle zonden vrij is werpt de eerste steen’. In een dorp als Dronten wordt daarover natuurlijk geouwehoerd, maar wat ‘waar’ en wat ‘verzinsel’ is kan ik niet beoordelen. Tegelijk geldt in onze rechtsstaat dat niemand schuldig is voordat de rechter een oordeel geveld heeft en je weer van ‘zonden vrij bent’ als je een eventuele straf hebt ondergaan.

Feit is dat de relatie tussen de gemeente en de frietbakker al tijden ‘moeizaam‘ te noemen is. Dit omdat de gemeente regels stelt en de ondernemer de randen telkens opzoekt. Zo wordt het door de gemeente in ieder geval wel ervaren. Om deze reden waren aan de standplaatsvergunning strenge voorwaarden verbonden, waaronder een tijdige betaling.

Het college heeft in 2013 gronden gezien de standplaatsvergunning in te trekken en de standplaats te blokkeren. Dat besluit ligt nu bij de rechter en daarover past mij dus terughoudendheid. De verhouding tussen de frietbakker en de gemeente werd daar niet beter van. Dat in dezelfde periode een wietplantage werd gevonden in een schuur die door deze ondernemer werd gehuurd maakte de zaak er niet eenvoudiger op.

In aanloop naar de verkiezingen voor de gemeenteraad van afgelopen maart stelde de patatbakker zich verkiesbaar als lijsttrekker van de Groep HOP. Gekscherend zei hij dat dit voor Hennep Of Patat zou staan.

In deze context met verkiezingen voor de deur, een lopend justitieel onderzoek en alles wat er tussen personen was voorgevallen, komt er precies één week voor de verkiezingen een persbericht met het nieuws dat de lijsttrekker, die met naam en toenaam wordt genoemd, zich moet verantwoorden voor de rechter.

Waar voor GroenLinks nu de moeilijkheid zit is dat we ons afvragen of een gemeentelijk persbericht nu op zijn plaats was. Daarvoor moet je dan wel een goede scheiding aanbrengen in de vraag waar het om gaat. Want alles zoals hierboven beschreven is dan ballast die erg vertroebeld. Het gaat om een inwoner bij wie een wietplantage is gevonden, verdachte is aangehouden en moet voor de rechter komen. Dat is geen op zichzelf staand unicum waarin de gemeente een rol heeft in de strafvervolging. Dat hierover berichten in de media zijn verschenen waarin verdachte met naam en toenaam genoemd werd doet daar niets aan af.

Binnen de brede context van de slepende standplaatsvergunning en de bij voortduring negatieve berichtgeving die betrokkene over de gemeente uitstort, kan ik me de behoefte om dat beeld een andere inkleuring te geven wel voorstellen. De vraag is of je dat als gemeente moet willen.

En dat is de politieke weging en beoordeling waar de gemeenteraad gisteravond voor stond. De politieke weging van GroenLinks is dat dit volstrekt niet kan. Verschillende zaken moet je uit elkaar houden en als overheid dien je uiterst zorgvuldig om te gaan met inwoners, zelfs als deze inwoners zelf daarin niet zo terughoudend zijn. Want als betrokkene iets bouts in de media roep is het al snel in de beeldvorming ‘och ja, we kennen hem’. Maar als de gemeente een persbericht verzendt is het ‘waar’. Dat heeft een ongelijke lading, de beoordeling daarvan is anders.

De vraag die beantwoord moet worden is dus waarom de gemeente gekozen heeft voor een persbericht op dat moment en welke overwegingen daarbij een rol hebben gespeeld.

Gisteravond bleek dat er nauwelijks een echte afweging werd gemaakt, maar dat er een ‘duidelijke behoefte werd gevoeld een andere inkleuring te geven aan het beeld over deze zaak’. Voor mijzelf maak ik de politieke weging dat het college dus op basis van emoties (in mijn ogen) verkeerde keuzes zijn gemaakt. Dan komt de vraag aan de orde hoe je dat weegt en die vraag beantwoorden is lastig.

Want het makkelijke antwoord is ‘dit kan niet, weg met die man’. Opnieuw; het forum van Omroep Flevoland heeft het over ‘machtsmisbruik’, over ‘misleiding’ en over ‘een gebrek aan integriteit van de Drontense raad´.

De burgemeester wegsturen was een optie geweest en daaraan zijn we niet voorbij gelopen. Maar de vraag is of dat een oplossing dichter bij brengt. Ook dient de vraag zich aan of ik me niet kan voorstellen dat het is gegaan zoals het is gegaan. En dat kan ik me eigenlijk wel voorstellen. Dus hoe oordeel je dan? Kies je voor het makkelijke antwoord, dan is de burgemeester zwaar beschadig of mogelijk zelfs weg. Neem je verantwoordelijkheid voor zo’n keuze op het moment dat net een nieuw college van burgemeester en wethouders van start gaat, het moment dat we staan voor nieuwe zware bezuinigingen en er een bijna niet te overziende golf aan Rijks- en provincietaken per 1 januari bij de gemeente terecht komen. Wil je dan Dronten in een stevige politieke crisis storten van wege een onhandig persbericht waarin de ‘gedupeerde’ (als je dat al zo zou moeten noemen) toch op z’n minst zelf ook een wat bijzondere rol speelt.

Het principiële antwoord is eenvoudig: ‘ja’. Maar of daarmee het algemeen belang van alle inwoners van onze gemeente is gediend is ook makkelijk te beantwoorden: ‘nee’. Dus komt het neer op je politieke oordeel. Daarover is de afgelopen dagen, avonden en nachten met heel veel mensen heel lang gesproken. Mijn slaaptekort is (zeker door deze zaak) op dit moment gigantisch en tot in de vergadering gisteravond was ik niet zeker van mijn zaak.

De uiteindelijke toezegging dat er in een volgend voorkomend geval in ieder geval beter zal worden nagedacht en er geen persbericht meer op deze wijze zal worden verstuurd waren voor mij, alles overwegend en met frisse tegenzin, wel voldoende. Omdat de gevolgen die een principieel ‘wegwezen’ in de richting van de burgemeester naar mijn opvatting kwalijker zijn dan hier mee voldoende nemen.

Terug kijkend na een (korte) nacht slapen ben ik van mening dat politiek het juiste besluit is genomen. Maar dat het onbevredigend zal blijven voelen.