Vandaag viel ik op de bank bij “het gesprek met de Minister-President” in slaap toen Balkenende zat te kakelen waarom er geen referendum nodig is.  Behoorlijk duf ging ik daarna naar de supermarkt om nog even boodschappen te doen.
Bij de kassa kwam is oud-schoolgenoot Gerlof tegen. Net als ik zat hij in de reüniecommissie van Warmonderhof en was hij mede-organisator van de reünie vorige week.

“Geniet jij ook nog na? ” Nou echt wel! We waren het er over eens dat de typering van het feest door Stichtingsdirecteur Léon Veltman als “een Wil, Paul en Gerlof feest” heel erg goed en leuk was.

Klaar wakker en met een grote grijns fietste ik weer van de supermarkt naar huis. Ja; ook een week later is de adrealiene van de reünie nog niet voorbij! Het was een geweldig feest! 😀