Deze coalitie zou het allemaal anders gaan doen. Nieuwe verbindingen leggen. De inwoners meer inspraak geven, witte pagina’s in het coalitieakkoord. Maar het eerste grote participatietraject, dat van de 49 maatschappelijke initiatieven, loopt niet bepaald op rolletjes. De raad vroeg om voortgang, maar er komt uitstel en het budget voor de initiatieven is de door GroenLinks geregelde 100.000 euro voor initiatieven in dit jaar. Als er al nieuwe verbindingen zijn gelegd, zit er nog behoorlijk wat ruis op de lijn.

Hete aardappel

Dik 1,5 jaar na de start van dit college valt er al een aardige tussenbalans op te maken. Die is mager. Zeker als het gaat om de beroemde ‘nieuwe verbindingen’ die deze coalitie en dit college zeggen voor te staan. Daarin zijn twee projecten die in het oog springen: de Walvisstraat-De Zuid en de ‘maatschappelijke initiatieven kadernota 2020′. De Walvisstraat – De Zuid heeft het college snel en efficiënt in samenspraak met de bewoners opgelost. Dat was niet zo’n prestatie, want voor het verleggen van de bocht was –met dank aan GroenLinks, omdat wij het in 2017 uit de begroting haalde totdat er een door de omwonende gedragen plan lag– geen politieke en maatschappelijke steun meer. Onduidelijk was ook welk probleem er opgelost moest worden. Dus de bewoners waren snel tevreden toen de verlegging van de bocht als hun grootste teen des aanstoots werd geschrapt.

In het kader van verbinden betrekken wij de samenleving bij het opstellen van de begroting

Anders was dat met het betrekken van inwoners bij de begroting. Bij de Kadernota 2020 (afgelopen juni) konden inwoners maatschappelijke initiatieven indienen. Leuke, belangrijke, vernieuwende ideeën om de samenleving te verbeteren. Het college startte dit project op basis van één zin in het coalitieakkoord: “In het kader van verbinden betrekken wij de samenleving bij het opstellen van de begroting.” Maar vergat na te denken, of met de gemeenteraad af te stemmen, hoe dat proces verder vorm gegeven zou worden. Toen de samenleving enthousiast reageerde met 46 voorstellen werd het ineens een hete aardappel die tussen raad en college werd heen en weer geschoven. Bij de Kadernota werd het over de zomer heen getild. Maar toen ook op dat moment nog geen oplossing kwam, heb ik eind september een unaniem aangenomen en raadsbrede motie ingediend. De motie verzocht het college voor 1 januari aanstaande met een voorstel te komen hoe om te gaan met de initiatieven en de kosten. Daarbij schoven we de 100.000 euro die GroenLinks voor initiatieven in 2019 in de begroting heeft geregeld door naar 2020.

Teleurstelling

Bij de behandeling van de begroting afgelopen donderdag werd op vragen van mij duidelijk dat het college deze motie niet gaat halen. Pas in februari 2020 komt er helderheid over het voorstel van het college hoe we om zullen gaan met de maatschappelijke initiatieven. Maar hoe we deze gaan betalen blijft voorlopig volslagen onduidelijk. Want voor 100.000 euro kunnen we natuurlijk niet veel bereiken. Sommige initiatieven kosten alleen al veel meer dan deze € 100.000 bij elkaar. Daarover ben ik oprecht teleurgesteld. Want daarmee geven we natuurlijk geen invulling aan de nieuwe verbindingen. Want nieuw geld is er in principe pas weer bij de Kadernota 2021. Daarmee komt er dus niets van realisatie in 2020.

Geld op tafel

Nu hebben we afgelopen donderdag ook ingestemd met een tijdelijke reserve die we -achteraf- niet nodig blijken te hebben. Het college heeft al aangekondigd in december met een eerste begrotingswijziging voor de begroting 2020 te komen waarin deze reserve weer wordt afgeschaft. Wellicht moeten we dan toch maar overwegen om (een deel van) dat geld te reserveren voor de uitvoering van de maatschappelijke initiatieven. Want als we dit niet beter weten te regelen dan nu het geval is; blijken die nieuwe verbindingen niets waard te zijn.