Klein nieuwsfeitje vandaag: een meerderheid van de lokale bestuurders (raadsleden, burgemeesters en wethouders) in de provincies Flevoland, Noord-Holland en Utrecht is tegen een fusie blijkt uit onderzoek van bureau Ergo. Ik denk dat dit een juiste conclusie is. Om gedeputeerde Jan-Nico Appelman in de Handel & Wandel van deze maand maar te citeren: “gaat Amsterdam straks meepraten over zaken in de Noordoostpolder, of meedenken over de visserij op Urk?” Nee! Dat wil volgens mij ook niemand, zelfs in Amsterdam niet.

Laat ik helder zijn: ik ben ook geen voorstander van een fusie van Flevoland met Utrecht en Noord-Holland. Maar (en dat vind ik echt een gemis in dit onderzoek) dat is niet hetzelfde als alles laten zoals het is. Want dat er, in wat de Metropoolregio wordt genoemd, een grotere slagkracht nodig is kan ik me ergens wel voorstellen. Almere (en in reactie daarop ook Lelystad) heeft zich al uitgesproken wel bij de randstad te willen gaan horen. Ook dat kan ik me voorstellen.

Als argument tegen de fusie voert gedeputeerde Appelman aan dat ze in ‘Lelystad’ de economische belangen van de regio veel beter kennen en weten wat er nodig is. Wellicht is dat het geval, maar ik zou niet weten waarom ze dat niet ook in –bijvoorbeeld- Zwolle ook heel goed zouden weten van deze regio. Daar hebben we ‘Lelystad’ zoals de gedeputeerde dat noemt niet perse voor nodig.

Ik heb al vaker bepleit dat een bestuurlijke herindeling voor mij prima zou zijn. Ik ben niet gehecht aan de provincie Flevoland als bestuurslaag. Ik ben gehecht aan de Flevopolder en de gemeente Dronten. Mijn agrarische dorp met stadse voorzieningen dat er mag zijn in de regio en mijn dorpen als Biddinghuizen en Swifterbant. En of ik nu provinciale bestuurders zoek ik Zwolle of in Lelystad zal me worst wezen zolang ze zich iets kunnen voorstellen bij de sfeer van een agrarisch dorp met stadse voorzieningen en –bijvoorbeeld- iets als Meerpaaldagen. Dat denk ik niet te gaan vinden in Amsterdamse stadsbestuurders ( en ja, ik weet dat dit niet voor alle wethouders geldt daar) , dat is ook niet erg! Zij moeten doen wat zij goed kunnen: Amsterdam besturen.

Dat een meerderheid tegen een fusie is vind ik dus niet zo opvallend. Wat het onderzoek interessant zou hebben gemaakt is de vraag wat de lokale bestuurders wél zouden willen. Een onderzoek onder Flevolandse raadsleden, wethouders en burgemeesters over de vraag of ze voor een fusie zijn, voor behoud van het bestaande of voor het splitsen van Flevoland (en naar welke provincie ze dan zouden willen) zou deze discussie in een heel ander licht zetten. Want huidige reflex van provinciale bestuurders en de Tweede Kamer om heel hard te roepen dat we niet willen vind ik wel wat kortzichtig. Want laat ik CDA fractievoorzitter Anton Maris gisteravond maar even aanhalen: “We leven op het Nieuwe Land, soms moet je eens wat nieuws doen”. Wellicht geldt dat ook voor onze bestuurlijke verhoudingen.