Het is een kwalificatie die ik zelden tot nooit over een politicus heb gehoord. In het redactioneel commentaar van de FlevoPost van vandaag wordt mijn analyse van het functioneren van de gemeenteraad de afgelopen twee jaar zo gekwalificeerd. Het deel over de SP in het bijzonder. “Te eerlijk…â€
“Maar waarom, vraagt u zich af, is het dan te eerlijk van Vermast? Omdat het politiek is. GroenLinks moet nog twee jaar verder met de SP in de oppositie. U kunt zich denk ik wel een voorstelling maken wat de analyse van Vermast betekent voor de verhoudingen tussen de twee partijen†schrijft de Flevopost.
Volgens mij valt dat wel mee. Dat wil zeggen; de verhouding tussen GroenLinks en de SP hoeft hieronder niet te lijden. Immers, wat ik op deze website zet is niet per definitie fractiestandpunt en het is dan ook niet voor niets dat mijn analyse niet op de website van GroenLinks Dronten staat.
Dat mijn stukje zoveel commotie (in de media) zou oproepen had ik niet verwacht toen ik het vorige week op deze website plaatste. Maar gisteravond kreeg ik van alle kanten waardering voor mijn stukje en zelfs complimenten omdat “het nu eens een keer gezegd isâ€.
Dat het slecht is voor de persoonlijke verhoudingen heb ik gisteravond wel mogen ervaren. Maar ik hoop dat we daar weer gewoon overheen kunnen groeien.
Het moet u sterken dat andere partijen uw opmerkingen waarderen, maar het zou mij een lief ding waard zijn dat de andere partijen zulks openlijk zouden belijden. Het is juist uw oprechtheid die ik zo waardeer, en die ik zo mis bij andere politici en partijen. Waarom toch allemaal zo voorzichtig? Waarom kan een mens (ook al is hij politicus) te eerlijk zijn?
met goede groet,
Marel Felfe
Dag Marel,
Dankjewel voor je opmerking. Mij zou het ook een lief ding waard zijn als anderen zich meer uitspraken, maar mijn uitlatingen zijn erg “oei oei, wat doet ‘ie nu weer”.
Hartelijke groeten,
Paul