Afgelopen donderdag zijn de nieuwe wethouders beëdigd en is het coalitieakkoord van CDA, VVD en Leefbaar Dronten besproken. Inhoudelijk kan ik daar kort over zijn. Er stond namelijk niet veel in en dat wat er wel in stond doet vermoeden dat het vier lange jaren gaan worden in onze mooie gemeente. Dit rechtse college bezuinigd om mensen die de pech hebben in een uitkering te zitten en bezuinigd op duurzaamheid. Kortom, niet sociaal en niet groen (afgezien van de kleur van het kaftje om het akkoord heen).

De nieuwe coalitie roept op tot samenwerking en wil graag een samenwerkingsdualisme en geen duellisme. Geen idee van wie deze briljante *kuch* woordgrap is. Maar het gaat me om de achterliggende gedachte er bij. De coalitie schrijft:

De eerste dimensie van samenwerkingsdualisme is, dat coalitie en college zich samen -maar ieder in zijn eigen rol – verantwoordelijk voelen en tonen om de gemeente op het vastgestelde hogere plan te krijgen.

Een tweede dimensie is, dat de coalitie ook ruimte geeft aan niet-coalitiepartijen en aan burgers, maatschappelijke organisaties en het bedrijfsleven voor het hebben van een inbreng die past bij de ontwikkelingslijn en de beperkte middelen.

Dank je de koekoek! Het college biedt niet-coalitiepartijen en burgers de ruimte een eigen inbreng te hebben? Ik hoop niet dat men verwacht dat ik ook nog “dankjewel” zeg zeker? Maar het mooiste is natuurlijk dat daar wel een voorwaarde aan wordt verbonden: het moet passen bij ‘de ontwikkelingslijn en de beperkte middelen’.

Kortom; je mag een inbreng hebben, maar die moet dan wel de coalitie uitkomen. Onwelgevallige inbreng past niet in de ‘ontwikkelingslijn’ en dat mag niet binnen het samenwerkingsdualisme. Dat soort democratie kennen we ook in andere delen van Europa. Italië is daar een mooi voorbeeld van. De grote vraag is wie zich binnen de coalitie gaat ontwikkelen tot de Berlusconi van Dronten.