Gisteren heb ik de Green.2 gekocht, da’s een glossie voor ‘inspiration for our future’.  De eerste groene glossie dus. De reden dat ik deze kocht was dat ik afgelopen donderdag met mijn nieuwe team bij Natuur en Milieu op teamuitje was in Amsterdam. Dat was een leuke kennismaking met mijn nieuwe collega’s. Over ruim twee weken ga ik beginnen, dus een leuk voorafje zal ik maar zeggen.

Tijdens het uitje werd ik door een nieuwe collega geconfronteerd ik al in de eerste Green.2 blijk te staan als Paul Vermast van Natuur en Milieu. Het commentaar was dan ook “we hebben hem nog nauwelijks in dienst en hij staat al in de bladen.”

Maar ik stond vooral met mijn mond vol tanden. Afgelopen zomer ben ik via mijn GroenLinks e-mailadres  gevraagd om mijn commentaar op bedrijven die zich een ‘groen’ imago aanmeten in de reclame (zoals bijvoorbeeld Nuon).  Toen was er nog geen sprake van dat ik überhaupt naar SNM zou gaan dus dat heb ik zeker niet zelf bedacht.

De Nuon klimaatscan van dit moment bevat de domste milieuclaim die ik ken” zegt het prominente, jonge GroenLinkslid Paul Vermast, die actief is in de club Natuur& Milieu.

Dat valt te lezen in de Green. Vermoedelijk is men het Flevoland vergeten achter het natuur en milieu. Maar ja, ik vrees dat ik dan Vera (mijn huidige directeur) iets uit te leggen had. Hoe dan ook; mijn nieuwe collega vond het een prima citaat en vandaag heb ik de eerste Green.2 thuis gestuurd gekregen zodat ik het zelf ook eens lezen kon.

Het grappige van zo’n glossie is dat ik mijzelf daarmee dus over straat voel lopen. Het pas zo niet bij mij dat ik het gevoel heb voor gek te lopen (en ja ik weet; dat is alleen mijn gevoel maar). Toch is het écht een leuk blad! Wat ik knap vind is dat men milieuonderwerpen weet te presenteren in een sfeer van luxe en exclusiviteit. Misschien is dit wel een goede manier om het milieu onder een breed publiek onder de aandacht te brengen. Ik zal er in ieder geval een op abonnement nemen (en da’s niet -alleen- vanwege dat prominente jonge GroenLinkslid 😉 )