Afgelopen week melde zich de eerste luchtvaartmaatschappij die er serieus over denkt om te gaan vliegen vanaf de luchthaven Lelystad. Transavia maakte bekend dat zij “zeer geïnteresseerd [is] in vliegen op Lelystad, naast de vluchten die de luchtvaartmaatschappij al uitvoert vanaf Schiphol” zo valt te lezen in het AD. Waarbij de woordvoerder er gelijk aan toevoegt “Vliegen vanaf Lelystad mag niet ten koste gaan van onze positie op Schiphol.”
Mooie praatjes
Het is een trieste bevestiging van hetgeen ik al jaren voorspel: de luchthaven is iedereen verkocht als ‘overloop luchthaven om de druk van Schiphol te verlichtten’, maar het blijkt in de praktijk gewoon een uitbreiding van het luchtverkeer.
Mooie praatjes van de voorstanders ten spijt dat we ook rekening moeten houden met de mensen rond Schiphol die we minder overlast zouden gunnen. Maar wat blijkt? Al bij de eerste de beste maatschappij die zich meldt gaat het dus niet om het creëren van ruimte op Schiphol, maar wordt er gewoon extra herrie, stank en overlast voor ons toch al volle land toegevoegd.
Ontlasten Schiphol
De luchthaven Lelystad moest er komen om Schiphol te ontlasten. De Tweede Kamer was daarin ook heel duidelijk, zoals blijkt uit de aangenomen motie Geurts/De Rouwe (31 936 nr. 183). De motie verzoekt de regering: “zorg te dragen dat de businesscase inzake luchthaven Lelystad gebaseerd is op de uitgangspunten van het Aldersakkoord, namelijk een luchthaven ontwikkelen met een overloopfunctie, en dat de businesscase zich niet richt op het accommoderen van nieuw verkeer waarmee het capaciteitsprobleem op Schiphol niet wordt opgelost”.
Het voornemen van Transavia is niet in overeenstemming met deze uitspraak van de Kamer en de uitgangspunten van het Aldersakkoord. Als deze uitgangspunten al meteen de eerste keer zo makkelijk overboord worden gezet, mogen we in Flevoland zeer ernstig bezorgd zijn over de ‘garanties‘ dat er geen nachtvluchten zullen komen. Die zijn voor een haalbare exploitatie van vakantievluchten, zoals onder andere Transavia die uitvoert, tenslotte bijna onmisbaar.
Geloofwaardigheid
Politici die hun geloofwaardigheid willen behouden zouden nu moeten opstaan en zich hiertegen uitspreken. Gedeputeerde Staten en de Tweede Kamer voorop. Maar ik ben bang dat het niet zal gebeuren en ik, over maximaal vijf tot tien jaar, alleen maar gelijkhebberig kan roepen “Zie je wel, ik zei het in 2016 al”. Daar zal helaas tegen die tijd echt helemaal niemand mee geholpen zijn.
0 reacties