Het was een boeiende reportage in het NOS Journaal vanavond over de missie in Afghanistan. Niet zo zeer vanwege het feit dat er beelden van defensie werden gebruikt maar vanwege de woorden van ‘Jeroen, commandant charlie compagnie’ (foto). Bij baald als “rechtgeaard infanterist” over het feit dat de Amerikanen de afgelopen dagen de kastanjes uit het vuur hebben gehaald en de Nederlanders nu niet veel tegenstand en kunnen ze gaan opbouwen.
Op de vraag wat de Amerikanen beter kunnen als de Nederlanders werd het boeiend. Zij kunnen “dingen op elkaar stapenen en informatie aan wapens koppelen”. Kortom; het Nederlandse leger is op opbouwmissie, daar was de Tweede-Kamer heel erg duidelijk over. Met de vechtmissie van de Amerikanen mag het niets te maken hebben omdat we als Nederland daar wat minder achter staan.
Dan is het toch wel vreemd dat we wel tijdens de opbouwmissie de vechtmissie als hulp inroepen als er tegenstand wordt verwacht. Natuurlijk, tacktisch snap ik dat en ik wil ook dat er voor de maximale veiligheid voor ‘onze mannen en vrouwen’ ter plekke. Maar politiek vind ik zoiets onverkoopbaar.
Tja, het is moeilijk om de juiste keuzes te maken.
Gaat het om de mensen of de politiek? Is Amerika wel of niet een terroristische staat? Accepteren wij de leiding van zo’n staat? Accepteren wij (met kennis van het verleden en het heden!) de wijze waarop de Amerikanen zich gedragen? Mensen vastzetten zonder proces, martelen, geen toezicht toelaten, executeren… die laten wij de leiding nemen over onze militairen? Die vragen wij om de kastanjes uit het vuur te halen? Hebben wij dan zelf geen boter op ons hoofd?
(Oh ja, en dan zeggen we wat over China terwijl we morgen zo in Amerika de olympische spelen zouden bijwonen, zonder commentaar)
Nou ja, da’s precies mijn punt Ben, wie heeft er hier boter op zijn hoofd? Of heb ik dat misschien zelf ook wel op dit onderwerp?
Groeten,
Paul