Dat kopt vandaag Trouw in een artikel naar aanleiding van het GroenLinks Toekomstforum afgelopen zaterdag.

Voor mij is het een mooie ‘ankeiler’ er nog even een stukje over te schrijven. Want RTL Nieuws melde vanmorgen in de rubriek ‘de ochtendkranten’ dat Femke van alle mechanische rotzooi afwil en dat we minder gaan consumeren. Nu heeft ze dat wel gezegd, maar als je dit alleen van het hele verhaal uitlicht is mij dat wat te eenzijdig.

Tijdens de laatste partijraadsvergadering heeft Femke ook al een toelichting gegeven op haar boek maar daarbij de vraag gesteld hierover niet te veel te bloggen. Dus het verhaal was niet helemaal nieuw voor mij. Volgens mij is het thema van Halsema niet zo zeer het verzet tegen de consumptiemaatschappij maar veel meer een zoektocht naar de ontspannen samenleving. Iedereen heeft last van tijdstress en allemaal hebben we het druk, druk, druk. Centrale vraag die Femke stelt is of we hier nu wel zo gelukkig van worden. Kopen we niet juist om even gelukkig te zijn? Zijn we eigenlijk niet bereid om een eerlijke prijs voor dingen te betalen, maar willen we gewoon niet de idioot zijn die als enige meer betaald? Moet alles wel groter, duurder en sneller?

Als je om je heen kijkt en als ik naar mijzelf kijk klopt dat wel. Eigenlijk snak ik naar meer rust, meer slaap en meer menselijk contact. Maar ja, vier dagen werken, vier avonden vergaderen, webloggen, hyves bijhouden voor de sociale contacten, msn-en om nog eens iemand te ‘spreken’, (snel) eten, (veel te weinig) slapen, huishouden en de kat aaien… waar moet je tijd vinden om nog eens iemand te zien. Met iemand te gaan eten of eens langs het strand of door het bos te lopen?

Ons leven wordt terug gebracht tot minuten. Het meest schrijnend zie je dat in de zorg. Vijf minuten voor de koffie; zeven minuten voor het wassen, 6 minuten voor het bed op maken etc.

Ook ik kan zo’n lijstje maken. Niet in minuten, maar wel in uren: acht en een halfuur op kantoor, 30 minuten pauze, twee uur boodschappen doen, koken eten en afwasmachine (God dank) vullen, 3 uur vergaderen, uurtje op de bank zitten tv kijken en Poes aaien en hopen op tijd in bed te liggen voor 6 uurtjes slaap (vaak is het minder). 

Maar wat doe je er tegen? Dat is de lastige vraag die ook Femke in haar boekje probeert te beantwoorden. Voor mijzelf heb ik een aantal besluiten genomen. Ik ben bij één werkgever gestopt met werken en bij de ander één dag extra gaan werken. Dat levert me één dag extra weekend op. Maar ook minder inkopen. Ik ben geen voorzitter meer van GroenLinks Dronten. Niet dat het veel tijd koste, maar je moet het altijd in je achterhoofd houden. Ik neem geen nieuwe leuke taken op me en probeer minimaal maandelijks één dag in mijn agenda te blokken om vrienden te bezoeken, te wandelen of gewoon eens een dag te slapen. Ik ben zeer benieuwd naar de oplossingen van Femke die toch wel op een hoger abstractieniveau moeten liggen als die van mij. Maar wie weet staan er goeie en praktische tips in!