De Stentor pakt vandaag uit met een verhaal over de twintigjarige Agnes van der Schot uit Dronten. Morgen verhuisd ze naar de Regenboog in Dronten omdat er (nog) geen aangepaste woning voor haar beschikbaar is. Van der Schot zit in een rolstoel en heeft daarom aanpassingen nodig om boven bij haar douche te kunnen komen.
Sinds september is duidelijk dat verdere revalidatie geen zin meer heeft en is er dus een aanvraag gedaan bij de gemeente voor aanpassingen aan haar woning op basis van de WMO. Tot nu toe zijn deze aanpassingen nog niet gedaan met als gevolg dat ze morgen haar intrek neemt in het woonzorgcentrum de Regenboog. “Een bejaardenhuis†zoals de twintigjarige het zelf noemt.
De gemeente reageert in de krant bij monde van een woordvoerder: “Dit is zo actueel, ik denk niet dat er reden is kwaad te worden over de gang van zaken. Op 22 november is de tweede aanvraag voor aanpassingen binnengekomen. Die aanvraag is nog niet afgerond. Abusievelijk is aan mevrouw Van der Schot gecorrespondeerd dat de beslistermijn op 4 januari zou zijn. Er zitten acht weken tussen, dat betekent dat ze op 17 januari antwoord van de gemeente mag verwachten” zo valt in De Stentor te lezen.
Dit is het moment dat er enorme wrevel bij me ontstaat. De termijn is acht weken en oei.. we kunnen dan dús ook niets anders. We hebben het hier nog steeds over een spoed aanvraag!! Want sinds september is duidelijk dat er niet langer gerevalideerd kan worden en dus houdt ze een bed in het revalidatiecentrum bezet waarin, zoals ze zelf zegt, “iemand anders beter kan liggenâ€.
Wat mij wél woedend maakt is de ambtelijke manier van reageren. We kunnen niet in het vooruit werken, want de regels moeten zorgvuldig worden afgewogen. Helaas blijft u maar even zitten waar u zit en zoekt u het maar even uit. Nu val ik daarop de ambtenaren niet persoonlijk aan, want dit is ook een systeem wat we met z’n allen hebben gecreëerd. Want als de procedures niet goed gaan; maken we als gemeenteraad de wethouder weer af. En natuurlijk; het is ook belangrijk dat alles zorgvuldig gebeurd!
Maar toch moeten we met elkaar onszelf eens afvragen of we zo star moeten zijn dat de papierwinkel eerst wordt afgewerkt en dan pas actie kan worden ondernomen. Zeker als het gaat om eerste levensbehoeften zoals (noodzakelijke) aanpassingen aan huizen en het vertrekken van uitkeringen. Want de nu geldende termijnen van acht weken zijn natuurlijk eigenlijk te gek om los te lopen!
Dan nog één opmerking tot slot op de reactie van de gemeente. “Dat er reden is kwaad te worden over de gang van zakenâ€. Dat getuigd wel van beschamend weinig inlevingvermogen en mededogen voor de cliënt. Vanuit ambtelijk perspectief kan dit allemaal best waar zijn. Maar het zal jezelf maar overkomen… Acht weken kan héél, héél lang zijn!
ik kwam mijn naam tegen op google in uw site. ik vind dat u het super verwoord. het is van de zotte. de gemeente verschuilt zich achter het door HUN ingehuurde onafhankelijk onderzoeksbureau. ik ben benieuwd of ik woensdag WEL te horen krijg of ik thuis mag wonen of dat ik naar een al aangepaste woning moet verhuizen. en dan is naatuurlijk de vraag wanneer ik uit het bejaardentehuis weg mag… de gemeente mag er namelijk 1,5 jaar over doen om een geschikte woonruimte voor mij te zoeken…