Gisteren hebben zo’n 500 mensen gevierd dat Warmonderhof 60 jaar bestaat! Tegen vijf uur vanmorgen kon ik niet meer op mijn voeten staan van vermoeidheid en om zes uur lag ik in bed. Helaas was ik rond 10 uur al weer wakker. Te veel beelden in mijn hoofd die nog verwerkt moeten worden. Medewerkers die de hele dag tegen elkaar riepen als ze elkaar tegen kwamen “het is gaaf hè!”. Oud-schoolgenoten die zeggen “leuk feestje, goed gedaan” als ze je zien.

Het verbranden van de draak, Willem Beekman met ‘zijn’ koor. Eline met ‘haar’ band. Frens en ‘grote’ Marije achter de draaitafel. Maar even zo leuk eigenlijk; vond ik het ‘opbergen’ van dronken (oud-)leerlingen in huizen, auto’s en tenten. Maar het aller leukste is natuurlijk het her-ontmoeten van oud-klasgenoten en oud-schoolgenoten; vrienden vaak. Het ontmoeten van Warmonderhoffers. Want zoals Wilfride Guepin, leerling van de eerste eerste klas in 1947, gisteren nog tegen me zei: “de sfeer is nog altijd Warmonderhof. Of het nu in de jaren 40 was of nu vanavond”. Ik vond het geweldig gaaf. Heb de laatste weken er hard voor moeten werken, maar het is erg leuk om hieraan te hebben mogen  meewerken.