Enkele weken geleden liep ik met wethouder De Graaf door de wijk De Boeg om de stand van zaken rond de bestrating te bekijken. In het wandelen door de wijk wees hij me op een probleem dat hij had met OFW. Er is namelijk in delen van de wijk tijdens de renovatie ‘parkeren op eigen erf’ in gevoerd. Dat wil zoveel zeggen als dat er een parkeerplaats in je eigen achtertuin is aangebracht. Daarvoor is een hek gekomen om je tuin toch af te sluiten. Nu was het volgens de wethouder zo dat er in de planning parkeerplaatsen aan de buitenkant van diezelfde hekken waren gepland en dat het dus heel wel denkbaar zou zijn dat je jouw auto in je tuin had staan en iemand anders zijn auto achter jouw hek zet zodat je er nooit meer uit komt. Volgens de wethouder was het een lastig probleem; want OFW was moeilijk en wilde ook al niet mee denken over de naar buitenslaande poorten voor het parkeren op eigen erf over de parkeerplaatsen die gemeentegrond zijn.
Raar varhaal natuurlijk en voor de commissie van vanavond had ik een paar vragen voorbereid. Maar mijn intuïtie zei me dat ik toch eerst een even met eigen ogen op de plannen moest gaan kijken. Want ik kon me niet voorstellen dat zo iets doms echt gedaan zou worden. En wat blijkt? Niets aan de hand! De plannen laten iets heel anders zien. Ik vraag me dus af wat er aan de hand is…

Het lijkt er zo langzaam wel op alsof de wethouder graag mooie verhalen verteld. Want tijdens het zelfde rondje door de wijk vertelde hij wat er allemaal door “hem” was gedaan om het klein leed van de wijk te verzachten. Zo waren er ergens platen neergelegd omdat daar een kind een been gebroken had en in een rolstoel terecht kwam. Die rolstoel bleek niet voort te bewegen te zijn over de ‘noodbestrating’. Dus had hij voor een oplossing gezorgd. Mooi hoor; maar ik redeneer anders. Ik vind dat helemaal geen prestatie van de wethouder. Ik vind het schokkend dat het überhaupt zo ver is gekomen in Dronten. Aan het einde van mijn wandeling met hem vertelde hij ook nog dat hij naar Biddighuizen ging om bekend te maken dat alles is kannen en kruiken is voor de bouw van een nieuw winkelcentrum. Maar nu blijkt vorige week uit De Stentor dat dit ook nog wel eens tegen kan vallen en de zaken mooier zijn voorgesteld dan ze zijn. Toen ik vanmorgen mijn vragen per e-mail introk vloog ik iets uit de bocht. Ik opende het bericht met de gratis tip voor de donderdagochtend: “geloof nooit een wethouder”. Dat is natuurlijk niet zo.