Jawel, het was weer zo’n avond dat het ons, GroenLinks, lukte de vinger op de zere plek te leggen. Want vragen over de organisatie en het personeelsbeleid raken onmiddellijk de open zenuw van het college. Dus mijn vragen werden in hoge mate niet gewaardeerd en de burgemeester en gemeentesecrataris waren er zelfs voor naar het gemeentehuis gekomen.

De burgemeester sprak ons streng toe dat men bezig is met een veranderingsproces. Dat we als gemeente willen veranderen en (hij citeerde het collegeprogramma) “we daarbij nieuwe medewerkers en nieuwe bestuurders nodig hebben”. Nu weet ik dat van die medewerkers nog niet zo net, maar nieuwe bestuurders daarentegen…

Nou ja; ik dwaal af.
Hij foetterde de commissie uit dat we op stukken uit de pers reageerde en dat de pers, zoals zo vaak, de klok had horen luiden, maar niet wilt waar de klepel hangt (aldus de burgemeester). Eigenlijk was hij zo “gekwats” dat hij geen antwoord wilde geven op de vragen (zowel van de ChristenUnie –vrij algemeen- als die van mij –gedetaillieerd-). Kortom.. gemeenteraad hou je kop.

De SP vond dat we als raad streng waren toegesproken en durfde nog wel een (onbeduidende) vraag (want ik ben ‘m al vergeten) te stellen. Ook de ChristenUnie vind dat we streng waren toegesproken. Maar zij waren daar blij, of te vreden, of gelukkig of dankbaar voor (ander ChristenUnie termen zijn ook van toepassing). Ze vonden het dus lekker eens streng te worden toegesproken want de reactie van de fractie was dat het precies de bedoeling was deze college reactie uit te lokken.

Maar ja.. van een “gekwatste” burgemeester ben ik niet zo onder de indruk. Ik heb het College verweten “de klepel een zieper te geven, maar niet te weten dat er een bel blijkt te zijn”. Immers, ik reageerde niet op de krant, maar op een brief van het college zelf. Daarin veel financiële bla, bla (ook erg belangrijk) maar niets over de mensen, over ónze medewerkers.

Gelukkig had wethouder Engelvaart daar een goed verhaal over. Het gaat concreet over 6 mensen. Twee daarvan gaan in openstaande vacatures, voor twee is een oplossing en voor twee wordt en naar een oplossing gezocht. Dit alles in het kader van het opnieuw vormgeven van wijk- en buurtbeheer. Er komen wijkteams en iedere wijk krijgt zijn eigen team dat alles in de gaten gaat houden. Dat niet alleen het onderhoudt doet, maar ook naar de sociale samenhang kijkt en de (nu) groenmedewerkers krijgen hier ook scholing in. Van dit soort dingen wordt ik al een stuk blijer.

Ik was ook blij met de toelichting die wethouder Engelvaart later op de gang aan mij gaf toen hij me even de raadszaal uit riep. Daarmee nam hij veel van mijn zorgen weg. Kortom, het komt wel goed, maar ik heb weer lekker zitten purren in het pijnlijke plekje bij de burgemeester en gemeentesecretaris. Mooi werk dus, zo vlak voor het zomerreces.