Waar moet je beginnen als de woorden ontbreken? Na een onverwacht, en kort ziekbed is Cebus gisteravond overleden. Ongeveer twee weken geleden kreeg ik het eerste bericht dat het niet helemaal goed ging, maar was niet voorstelbaar dat hij er vandaag niet meer zou zijn.

In de 14 jaar dat ik politiek actief ben ik de gemeenteraad is hij 9 jaar ‘mijn fractievoorzitter’ geweest. Hij werd dat in 2004 vrij onverwacht omdat toen Theo Kuipers, eveneens na een kort ziekbed, overleed. Als ik een bijgelovig mens zou zijn, zou je er bang van worden.

Steun

Hoewel Cebus sinds de laatste gemeenteraadsverkiezingen geen raadslid meer was, kon ik nog altijd op hem terugvallen als dat nodig was. Zijn heldere geest en enorme geheugen zijn me nog regelmatig van dienst geweest de afgelopen jaren.

In navolging van Theo heeft hij me als (burger)raadslid mijn gang laten gaan. Kon ik als politieke jongeling te pas en (misschien nog wel vaker) te onpas, mijn grote mond opzetten. Bijvoorbeeld op deze website. Mocht ik het vak, met vallen en opstaan, leren. In de wetenschap dat hij me politiek zou dekken. Politiek heeft hij me leren lopen, voorbereid om fractievoorzitter te worden, politiek op eigen benen te kunnen staan.

Leegte

De leegte die hij achter laat kan ik nog niet in volle omvang overzien en zal nog lang voelbaar zijn.

Maar meer nog dan voor ons zal dit gelden voor Evelien, Hessel en Justus. Mijn gedachten en medeleven gaan eerst en vooral uit naar hen.

Cebus, dank voor alles dat je voor mij, voor GroenLinks en voor Dronten hebt betekent! Ik zal je missen.

Paul