Het onverwachte aftreden van Ella Vogelaar gisteravond en de verbluffend snelle opvolging vandaag door Ebenhard van der Laan is pure broedermoord binnen de partij. In een achterkamertje op een ministerie je eigen minister pootje haken en  nog een duw geven vind ik erg laf.

Femke Halsema eiste gisteravond onmiddellijk een spoeddebat: “GroenLinks wil weten welke motieven achter het opzeggen van het vertrouwen schuil gingen. Het is duidelijk dat de minister niet optimaal functioneerde, maar er moet meer aan de hand zijn dan een geschil over het al dan niet registreren van criminele Antillianen.”

Wat de motieven van de PvdA was is nu wel duidelijk. Kennelijk wisten binnen de partij een hoop mensen dat de minister weg was, nog voordat de Vogelaar het zelf wist. Want terwijl ik dit zit te schrijven is aankomend minister Van der Laan al bij de koningin om benoemd te worden.  Als je na het 20 uur journaal van gisteravond geen nieuws meer hebt gezien of gehoord kom je vanavond tot de verwonderende conclusie dat er een nieuwe minister is.

Dat is in mijn ogen een hele dikke middelvinger van de partijtop naar Ella Vogelaar en (om het maar eens politiek uit te drukken) zeer onzorgvuldig naar Vogelaar toe.  Als je als PvdA-er hier geen smerige smaak in je mond krijgt begrijp ik nog minder van de PvdA als dat ik normaal al doe.