Vanmorgen rond half elf is er een vliegtuig van Turkisch Airlines bij Schiphol in de modder geploft hetgeen 9 doden en 80 gewonden te betreuren geeft. Hoewel je het kan nuanceren dat 9 doden relatief meevalt als je de ravage ziet, is het een verschrikkelijke ramp.Â
Wat het in drieën gebroken vliegtuig voor mij bizar maakt is dat het opvallend lijkt op een oefening die ik in juni 2006 op Luchthaven Lelystad heb meegedaan als ‘slachtoffer’. Daardoor kan ik me enigszins en op hele grote afstand van de werkelijkheid een voorstelling maken van hoe het is als je op de hulpdiensten moet liggen wachten. Met het grote verschil dat ik met een paar vrienden in het gras en in de zon lag te ginnegappen tot de brandweer kwam.Â
De mogelijke uitbereiding van de Luchthaven in Lelystad betekend dus ook dat we in Dronten ons moeten voorbereiden op een ramp zoals deze van vandaag. Als er een vliegtuig achter op een vers geploegd kavel terecht komt wordt de hulpverlening ook een drama.Â
Dus laten we hopen dat er veel wordt geleerd van de reddingsacties van vandaag zodat we er beter op zijn voorbereid als -laten we het niet hopen- zich ooit zo’n ramp voordoet op ons Drontens grondgebied.Â
Veel sterkte aan de slachtoffers en de nabestaanden.Â
Ja het is erg, ja het is vreselijk als dat jou of je familie of vrienden overkomt. Toch vind ik de reactie van bijvoorbeeld vandaag geen liedjes over vliegtuigen op de radio niet in lijn met de realiteit. Even een reality call, in Nederland zijn er elke week 15 doden in het verkeer. Elke week, 52 weken lang. En we stoppen niet met liedjes op de radio over autorijden.
Mijn medeleven voor overleden autorijders én de vliegtuigpassagiers én de honderden mensen die vandaag weer omgekomen zijn door de honger.