Vandaag is het 25 jaar geleden dat in de Indiase stad Bhopal de grootste giframp in de geschiedenis plaats vond. Op 3 december 1984 ontsnapte er 40.000 kilo aan giftige stoffen uit de bestrijdingsmiddelenfabriek van Union Carbide. De meeste inwoners van de stad lagen te slapen terwijl het gif zich door de straten van de stad verspreide. Tot vandaag heeft de giframp het leven gekost van meer dan 20.000 mensen en zijn er ruim 120.000 chronisch ziek.

Union Carbide is later overgenomen door de Amerikaanse chemiereus DOW. Een groot internationaal bedrijf (de grootste fabriek buiten de VS staat in Zeeuws-Vlaanderen bij Terneuzen). Maar ondanks dat de ramp nog altijd door gaat ontloopt DOW haar verantwoordelijkheid. Het bedrijf ontkent aansprakelijk te zijn. Union Carbide verkocht de aandelen in de fabriek in 1994 en Madya Pradesh (de regionale overheid) is officieel verantwoordelijk voor het terrein sinds het de verhuur aan Union Carbide in 1998 beëindigde. Natuurlijk is dat onzin en moet Union Carbite (nu DOW dus) zorgen dat het terrein wordt schoon gemaakt.

Direct rond de fabriek wonen nog steeds 25.000 mensen die gevaar lopen door de vervuiling die na de ramp is achter gebleven. Dit zou ziektes en ontwikkelingsachterstanden bij kinderen veroorzaken. Tienduizenden mensen die de ramp overleefden, hebben last van bijvoorbeeld hartziektes, hoofdpijn en ademhalingsproblemen. Deze mensen eisen betere zorg en compensatie van de veroorzaker van de ramp.

Het meisje op de foto werd geboren in de nacht van de giframp, het is dus haar 25ste verjaardag vandaag. Haar naam is Gas Devi wat Gas Godin betekend. Zij leeft haar hele leven op het vervuilde terrein in Bhopal. Na 25 jaar blijkt dat er steeds meer mensen ziek worden van de gevolgen van deze ramp en bedrijven mogen daarin hun verantwoordelijkheid niet ontlopen. Daarom is belangrijk hierbij stil te blijven staan. Vijf jaar geleden voerde ik voor Greenpeace campagne tegen DOW om hen te dwingen verantwoordelijkheid te nemen voor het schoonmaken en dus de gezondheid van Gas Devi. Net als toen verwerpt DOW nog altijd haar verantwoordelijkheid en dat is oprecht een schande te noemen!